Boję się pustki
Pustki w mym świecie
Gdy oczy mi przyjdzie zamknąć
Boje się tego
Że leżeć tak będę
Gnić wśród okropnych owadów
Wszyscy zapomną
Nie zapalą świeczki
A nawet jeśli, to po co
Przecież mnie nie ogrzeje,
Kwiatów zapachu nie poczuje
Łez mi nie będzie żal
Nie usłyszę łkania
Może to i dobrze
Może tak ma być
Lepiej gnić
Niż móc usłyszeć płacz
A i tak go nie słyszeć