Samotność
I w każdym sercu krzewi się
Chciałbym choć raz biec i krzyczeć
Że wciąż masz mnie
Za mało kluczy
By świata poznać los
Za mało światła w nas
By ciemność pogrzebać
Gdzieś daleko
Za dużo gwiazd na niebie
By wzór na sercu pragnień tkać
I wyszła miłość
Ubrana tylko w suknie z kłamstw
Udaje, że niewinnie chowa
Setki ludzkich pustych zdrad
Nie tylko nasze serca
Umieją tylko prawdę brać
Ale to my wiemy
Że życie to nasz świat...