"Pogrążona w melancholii."
Radość, szczęście, magia,
Żyłam chwilą, żyłam tak po prostu,
Teraz wszystko się zmieniło,
Dlaczego tak jest?
Czy kiedykolwiek los znów odmieni się?
Znów te pytania dręczą mnie…
Znów masa zagadek, tajemnic,
Ale odpowiedzi nadal nie ma…
Ale odpowiedzi wciąż mi brak…
Jestem sobie w parku,
Często tak robię…
Idę, siadam wśród drzew i myślę,
Rozważam, główkuje,
Ale zawsze te same wnioski…
Nie rozumiem…
Widzę ludzi, ich zachowania różnią się,
Każdy jest inny, tak sądzę,
Wiele zła w tym świecie jest,
Mija mnie wiele osób…
A ja nadal sama z moimi myślami, pośród drzew,
Przesiaduję, marzę, żyję snem…
Chyba lepiej żyć nierealnie…
Tak jest prościej…
Tak jest po prostu normalniej…
Czasem milej…
Żal tych ludzi… niektórych… pogrążonych w swych podłych życiach…
Niektórzy wierzą, że kiedyś nadejdzie inny dzień…
Inni niestety już nie...