Uczę się Ciebie na pamięć codziennie
i tylko Ciebie jedyną umiem.
Mówią: z tej mąki chleba nie będzie.
Odkąd to sercu po drodze z rozumem?

Rozum mur chiński wznosi do góry,
w skale rozsądku radą rzeźbiony.
Racjonaliści wiedzą już który
sposób najlepszy jest do obrony.

Serce pajacyk gra pantomimę.
W ciszy przez gest duszy rozkwity.
Nocą na murze o Tobie jedynej
namalowało szeptem graffiti.