Na dnie oceanu
Znalazłem perłę
Blaskiem swoim oślepiła me oczy i rozświetliła me serce
Zabrałem ją do domu aby chwalić się gością
Ustawiłem na honorowym miejscu nad kominkiem
A ona ciągle błyszczała niczym górski kryształ
Dając szczęście mojej duszy
Ale nadeszła pora gdy perła pociemniała
Już nie oślepiała mi oczu gdy się w nią wpatrywałem
Mówili: znajdź inną... lepszą...
Tylko ze ona nadal w swej szarości powłoki perły
Rozświetlała moje zimne serce i trzymała duszę przy życiu