Nie jestem jasnowidzem i za to Cię przepraszam,

bo myśli Twych nie widzę, nie słyszę, nie zapraszam.

I nie wiem co Ty czujesz, tu, teraz, w danej chwili.

Domyślać się próbuję, lecz boję się pomylić.

Mnie tak już nauczono i z tym mnie wychowano,

co w sercu to mówiono, w bawełnę nie zwijano.

I ciaglę mam nadzieję, choć Ty ją głupią zowiesz,

że kiedyś Cię odmienię i w końcu mi To powiesz.