Święty Augustynie,
co kradzieży gruszek żeś żałował!
Cóż powinienem ze swymi grzechy czynić?
Boga dawnom pochować zdołał...
Czyż za to mam siebie winić?
Ty żeś grzechu istotę odnalazł,
myślę, że też tak potrafię.
Lecz Ty żeś przedtem Boga znalazł,
Ja już w Boga domy nie trafię.
Teraz już mniej Go w sobie czuję,
chociaż wrócić Doń pragnę nad księżyce.
Na Jego słowa często się powołuję,
wśród ludzi złu powierzam życie.
Nie mogę, nie potrafię...
Przeto błagam Cię, święty Augustynie
bym do Boga jął trafić.
Przez Chrystusa, Pana naszego, Amen.

Redakcja: Anna Kajtochowa