<!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:Calibri; panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4; mso-font-charset:238; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin-top:0cm; margin-right:0cm; margin-bottom:10.0pt; margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:Calibri; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:PL; mso-fareast-language:PL;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} -->

Miną kolejny dzień,

taki smutny,

bez chęci do życia,

z chęcią zniknięcia,

choć na chwilkę,

aby zapomnieć,

i być zapomnianym,

a potem..

wrócić,

żeby móc powiedzieć,

mija kolejny dzień,

taki samotny,

zupełnie taki jak ja,

widziany przez łzy,

niechciany przez śmierć,

bez większego sensu,

bez nadzieji,

zagubiony...

bo teraz juz tylko czekać może,

kolejny dzień,

dzień znowu bez Ciebie,

pusty,

bez życia,

bez natchnienia,