Moment
Tyle trwa chwila
Bez dźwięku
Ulotna
Tuż przed nadejściem świtu
Gdy każde słowo
Marzenie
Tchnienie
Tłumione jest przez ciszę
W oczekiwaniu na przyjście słońca

Skuleni w objęciach ciemności i strachu
Mając nadzieję, że ono przyjdzie
Nie ma odwagi, by spojrzeć za siebie
Nie widać
Oczu
Serc
Dusz
Niczego nie ma
Nic nie istnieje
Strach

Miało wzejść wieki temu
Zakończyć wyniszczający obyczaj czekania
Zagubilo się w odmętach błękitnej wody
Bez powietrza
Gaśnie powoli, bez szans na zbawienie

Nieskończone cierpienie
Agonia
Marzeń i snów

Stara sowa, skarbnica wiedzy przeszłej
Wyhukuje wspomnienia o życiu w blasku
Białe kruki wciąż żyją teraźniejszością
Wykrzykują nadzieje milionów
Spoglądają na pożar trawiący resztki jaskółek
Kwilących chwilę temu w niestabilnych gwiazdach
Zbudowanych z marzeń o przyszłości

Cisza