Królestwa Wojny i Pokoju:Człowieczeństwo

Patryk
21.26.2019 18:26·~ 1 min. czytania

Pióropusz Okrążony,

Chłopi ściągnęli go z konia,

Unoszą się topory i siekiery.

Czy to jest dobre?

 

Stać,stać - mówię.

To nasz jeniec.

Panie to morderca.

Zabić,zabić!

 

Nie,ja dowodzie.

Chcecie go zabić?

On oddał wioskę ogniu.

A my go Bogu oddamy.

 

Chcecie być tacy jak oni? Wygraliśmy,Wielkimi Sercami.

A nie nienawiścią.

Honor jest najważniejszy.

 

Czy sumienie ruszy?

Panie!Jest twój,

Pióropusz dychał jak niedźwiedź.

 

Przeżyło siedmiu,

Z tłumu wyszła kobieta.

Ten mnie wychędożył,

Skazała piechura.

 

Nie wiem co robić,

Jakubin przemówił:

Dajcie nam tych sześciu.,

A jego zostawimy wam.

 

Czy to dobre?

Jęki trochę trwały,

Jego głowa poszybowała.

 

Zaciągnąłem powietrze,

Pokonałem wroga,

A teraz trzeba,

Dowiedzieć się co go ty przywiało.