Koń dał z siebie wszystko.

Dogoniłem Jakubina. Czemu?

To niewinne istoty.

 

Wywlokę dusze z tych demonów,

Ale nie sam.

 

Oczy spostrzegły ludzi.

To nasza armia.

Ludzie Miłosierdzia.

Ból i męki stanęły wam na drodze!

 

Stańcie do walki!

Ktoś ty Panie? Peoniusz Waleczny.

 

A to.... Jakubin Mężny - sam przemówił.

 

Mężowie bierzcie broń.

Wasze Serca są gorące, waleczne i wielkie.

Jeśli umrzecie to my z Wami!

 

-Jakubin pełny emocji.

 

Piki, topory, widły,

Goedendagi, sierpy, siekiery.

 

Ruszyliśmy do wioski przywrócić sprawiedliwość.