W chaosie przemyśleń i ilości znaczeń

Być duszy pociechą rozumieć inaczej

Smakować odcienie emocji ulotnych

Doznawać uniesień szalonych zawrotnych

 

Móc serca drżenie sercem pojmować

Nasycić zdumieniem i nie głodować

Wkraść się do świata magii czarownej

 Świątyni fantazji fortecy warownej

 

Odnaleźć w jej wnętrzu uczucie czyste

Myśli klarowne doznania przejrzyste

Magowi uległaś, cóż na to ja powiem?

Sam czarom uległem, to było jak powiew

 

Muśnięcie mej duszy iskierką malutką

Wznieciło wnet płomień na długo, nie krótko

Więc płonę w Twym świecie jako ten pierwszy

Wprawiony w zdumienie magią Twych wierszy