Gdy meandry światowej geopolityki,

Uprawianej w cieniu gabinetów prezydenckich,

Wpływają tak straszliwie na losy ludzkości,

Rodząc w sercach milionów zarzewia niepewności,

Co do rysującej się w czarnych barwach przyszłości,

Posłuszni słowom papieża przełomów,

Rozczytujemy się w dziełach uznanych w świecie teologów,

Dla rozbudzenia swych uśpionych myślowych horyzontów,

Zatapiając się w oceanie Wiary i Rozumu…

Gdy świat współczesny na złamanie karku pędzi,

Zatracając się w swym pędzie do destrukcji zgubnym,

Postmodernizmu i nowoczesności ułudą zaślepiony,

Widmem mamony od wieków mamiony,

Szaleństwom nowoczesnej ludzkości posłuszny,

My posłuszni słowom papieża przełomów,

Pamiętamy o grobach naszych przodków,

W zniczy nikłym, migocącym blasku,

Zarysowujących się po zapadnięciu zmroku…

Gdy pojawiają się wciąż kolejne próby,

Zafałszowywania obrazu polskiej historii,

Wymazywania z kart historii Żołnierzy Niezłomnych,

Niegdyś pośród burzliwych zakrętów dziejowych,

Trudom partyzanckiego życia z uporem się poświęcających,

Posłuszni słowom papieża przełomów,

Szanujemy mrówczą pracę polskich historyków,

Którzy dla zgłębiania ojczystych dziejów,

Nigdy nie szczędzili swych mozolnych wysiłków…

Gdy wciąż bezideowa medialna papka,

Sączy się z ekranu niejednego telewizora,

Podprogowo a perfidnie mącąc nam w głowach,

A zatapiając swe szpony w naszych duszach,

Szydząc niesłyszalnie z wewnętrznego głosu sumienia,

Posłuszni słowom papieża przełomów,

Gardzimy wygłupami rozwydrzonych celebrytów,

Którzy dla zawojowania ekranów telewizorów,

Gotowi są wyzbyć się resztek wstydu…

Gdy afera wciąż goni aferę,

I gnają tak zaprzężone w korupcji rydwanie,

Smagane niczym narowiste konie chciwości batem,

Potykając się co rusz na nieprawości drodze,

I łamiąc nogi w szaleńczym swym pędzie,

Posłuszni słowom papieża przełomów,

Patrzymy na ręce polskich polityków,

Czy pozostając wierni tradycji swych przodków,

Nad własne korzyści przedkładają dobro Narodu…