Z sięgających nieba sobótkowych ognisk,

Iskry sypią się tysiącami,

Poproszę by sekret mi zdradziły,

Zdobycia mocy czarnoksięskich…

.

Zdradźcie mi zatem skrzące iskiereczki,

Nim zagaśniecie na wieki,

Ten jeden jedyny sekret szczególny,

Jak zostać czarnoksiężnikiem potężnym?

.

- Tej tajemnicy przenigdy nie zdradzimy,

Choćby nie wstać miał świt,

Posiąść bowiem mocy czarnoksięskich,

Godnym tak naprawdę nie jest nikt,

.

Bo choć dają uczucie potęgi,

Kryją za nimi się biesy,

Pod pozorem ziszczania marzeń najskrytszych,

Sączą one jad do ludzkich duszy…

.

Błysk spadającej gwiazdy,

Przeszył nocnego nieba mroki,

Zdradźcie mi zatem świętojańskie robaczki,

Gdzie na Podhalu ukryte są skarby,

.

Czy w skrzących zielenią dolinach,

Strzeżone upływem kolejnych lat,  

Czy w wielkich jaskiń czeluściach,

Z czasem zapomniane przez świat?

.

- Tej tajemnicy przenigdy nie zdradzimy,

By mogli o nich wciąż śnić,

Chłopcy starymi legendami urzeczeni,

Gdy do snu rozmarzeni zmrużą powieki,

.

By rozbudzona senna wyobraźnia,

Gdy mrok okryje już świat,

Odmalowała nocą miejsca ich ukrycia,

Śpiącym młodzieńcom o czystych sercach…

.

Do uszu mych dobiega z oddali,

Górskiego strumyka szum cichy,

Zdradźcie mi zatem szumiące sosny,

Gdzie zbójnicy niegdyś ukryli swe łupy…

.

Czy w skrytkach najwyszukańszych,

Mocą tajemnych zaklęć je zapieczętowali na wieki,

Czy w zaroślach prędko dukaty swe rozsypali,

Co tchu uciekając przed hajdukami?

.

- Tej tajemnicy przenigdy nie zdradzimy,

Bowiem skarbów prawdziwych,

Winieneś poszukać w serca swego głębi,

W najgłębszych uczuć skrytości…

.

Tam bowiem i tylko tam,

Najprawdziwszy ukryty jest skarb,

Jakiego nigdy zamkowa nie strzegła straż,

Jakiego nie widziało oko żadnego zbójnika…

.

- Wiersz zainspirowany utworem ,,V mojej zahradôčke" w wykonaniu zespołu KOLLÁROVCI.