Żal

julitka3
26.34.2016 09:34·~ 1 min. czytania

Niech i tak będzie

Żal niech pozostanie żalem

Ból towarzyszy mi wszędzie

Mgła ponura otoczyla mnie szalem

Dawno temu zabita

Przezroczystym postrzałem

W środku wciąż zgnita

Pogodzona ze swym ciałem

Nie znajduję już śladu monotonnej modlitwy

Ani sił by zabiegać w dzień

Nie doścignę już myśli, uczuć gonitwy

Zbłąkana niczym więzień

Jestem, a jednak mnie nie ma

Płaczę, lecz to nic już nie zmienia

Między galaktykami dwiema

Gram muzyke istnienia

A żal złodziejem jest czasu

Który soba oddycha

Porywa mnie wciąż do lasu

Tożsamościa swą wzdycha