Zostań ze mną.

Dawid Styś
24.41.2010 11:41·~ 1 min. czytania

Rozum nie jest przyjacielem duszy
Dlatego miłość cierpi rozstania
Zamiast wpaść w wir zapomnienia
W swoich myślach po kolanach się słaniasz
A tak cudne mogą być emocje
Niezapomniane drżenie ciał przy pocałunkach
Wystarczy, że zamkniesz oczy tu i teraz
Nie będziesz czekać z tym do jutra
Tak tęsknię za Tobą piękności
Brak mi Twych ust i spojrzeń radosnych
Niezapomniane mogą być uczucia
Zwłaszcza gdy facet sam płacze z miłości
Wstyd nie ma tu znaczenia
Gdy jest na ziemi choćby jedna istota
Która moją miłość szczerze docenia.

Dawid Styś
Napisane przez

Dawid Styś

Szczerze tworzę swe wypociny od momentu kiedy poznałem swą drugą połowę, tak więc trwa to już jakieś 7lat, w między czasie byłem członkiem grupy hip hop-owej z Jarocina, w owym czasie mieliśmy swoje pięć minut, na you tube są nasze utworki, kawałki grupy Nicoraj, teraz już tylko rymuję na kartkach, na komputerze, a najczęściej na klawiaturze telefonu komórkowego, w każdej wolnej chwili, kiedy tylko mam coś ważnego do przekazania, czy szukam zrozumienia samego siebie i całego otoczenia. Pisanie dla mnie nie jest ucieczką, swoistego rodzaju azylem, to czas dialogu mojej duszy ze światem, przez wiele lat tłumiłem w sobie uczucia pogrążając się w tej pustyni ludzkich zachowań, cierpiałem do momentu pierwszego utworu, z każdym kolejnym wierszem, czułem większą swobodę w pisaniu, bo jeżeli można poczuć się jak w raju na ziemi, za życia, to pisanie właśnie jest moim żywym rajem, coś jak spacer po Boskich przedmieściach, widzisz i opisujesz cokolwiek, na co tylko masz ochotę, coś pięknego, nie wolność, nie strach, obawa przed utratą daru, tylko swoboda posługiwania się słowem i rymem doprowadziła mnie tutaj..