Ból
zawsze było coś nie tak;
zawsze wiedziałam więcej,
za dużo rozumiałam – a byłam tylko dzieckiem.
Patrzyłam na to z boku,
a w mych oczach kręciły się łzy.
Nie mogłam zrobić nic,
Nie mogłam.
Patrzyłam jak cierpisz,
Skrzętnie ukrywasz ból.
Nie mogłam tego zmienić,
Więc odeszłam.
Lecz i to nie pomogło
Nie wyleczyło duszy mej
Choć nic nie zmieniło się cierpisz dalej,
Ja już trochę mniej.
Nie mogę ci pomóc
Bo tego nie chcesz
Nie mogę zrobić nic!