Pióropusz Okrążony,

Chłopi ściągnęli go z konia,

Unoszą się topory i siekiery.

Czy to jest dobre?

Stać,stać - mówię.

To nasz jeniec.

Panie to morderca.

Zabić,zabić!

Nie,ja dowodzie.

Chcecie go zabić?

On oddał wioskę ogniu.

A my go Bogu oddamy.

Chcecie być tacy jak oni? Wygraliśmy,Wielkimi Sercami.

A nie nienawiścią.

Honor jest najważniejszy.

Czy sumienie ruszy?

Panie!Jest twój,

Pióropusz dychał jak niedźwiedź.

Przeżyło siedmiu,

Z tłumu wyszła kobieta.

Ten mnie wychędożył,

Skazała piechura.

Nie wiem co robić,

Jakubin przemówił:

Dajcie nam tych sześciu.,

A jego zostawimy wam.

Czy to dobre?

Jęki trochę trwały,

Jego głowa poszybowała.

Zaciągnąłem powietrze,

Pokonałem wroga,

A teraz trzeba,

Dowiedzieć się co go ty przywiało.