Brama targnęła,

Straż pochyliła głowy.

Waleczny Peoniusz,

Wskazał na mnie.

Jakubinie Mężny-

Jego ręka skazała mojego przyjaciela.

Jaśnie Oświecona Królowa czeka.

Poczułem głos sumienia.

Stanęliśmy przed nią,

Moje oczy utknęły w obrazie.

Kobieca postać stanęła przed nami,

Ciemnobrązowe włosy,

Jej czarna sukienka zniewala,

Szmaragdowe oczy utkwione na mnie,

Jej ciało pełne było kobiecości.

Pani-pokłoniliśmy się.

-Moi dzielni rycerze.

Co was zatrzymało?

Bestia z ostępów-odpowiedziałem.

-Doprawdy,zabiła sporo ludzi.

-Ta złowroga bestia już niego,

Nie skrzywdzi-Pani.

Tę słowa wyleciały z ust Jakubina.

-Dzielni mężowie,

Mam misje dla was,

Wyruszycie znów,

By ze złem walczyć.