1571

black001
27.19.2009 20:19·~ 1 min. czytania

nie ma w tym poezji

tylko smutkiem życie śmierdzi

smutny kształt twarzy

która już nie marzy

blady kolor skóry

w oczach przygnębienie

tak jakby słońce

przykryły czarne chmury

ciemność w sercu

ciemność w duszy

smutek król

ty poddany

życie błazen

i deszcz łez który spływa z góry

zalewa całą przestrzeń

twoje marne życie

choć mówisz nienawidzę

to kochasz je skrycie

serce martwe w żyjącym ciele

wnętrze puste

choć nigdy tam nie było wiele

krew tak jakby innej barwy

to nie czerwień

raczej kolor brunatny

z myśli całkiem ogołocony

można stwierdzić że szalony

całkiem inny choć też człowiek

bardziej pusty

bardziej smutny

tak jak głos zamknięty w próżni

tak jak skowyt rannej duszy

która czeka by się skruszyć