Powrócił do żywych, powrócił do ludzi,
choć jego osoba agresję w nich budzi.
Szukał akceptacji, szukał przebaczenia,
szukał na Ziemi swego przeznaczenia.
Idąc ulicą i rozglądając się dookoła,
widział ich spojrzenia, brali go za matoła.
Czy jego spodnie, jego ubiór był ważny?
Czy jego wygląd aż tak wszystkich drażnił?
Chciał od nich się odciąć, zostawić za sobą,
lekarze nazwali jego myśli psychiczną chorobą.
Uciekł od ludzi, zaszył się w lesie,
słuchał jak echo śpiew ptaków niesie.
Złapał za nóż, ostrzem do piersi przystawił,
gdyby nie żywi, on by się nie zabił!