Umierałem wiele razy 

a nadzieja zaraz po mnie,

i dlatego dziś jej nie mam 

tym razem bezpowrotnie.

Wyrządzałem krzywdy 

a żałowałem strasznie,

potem cierpiąc przez innych

to ja czułem się winny .

Przeszłość zostawia na nas ślady,

którymi płyną łzy 

gdy już nie dajemy rady.

Nie zawsze ofiarą jesteś Ty 

nie zawsze winnym jestem ja,

gdy wyrządzamy krzywdy 

każdy z nas jest taki sam.

Czas ran nie goi 

a pozwala się pogodzić,

czasem unieważnia słowa 

gdy za późno, by przeprosić.

Nie trzeba znać magii 

by zamienić serce w lód,

jestem mugolem 

a już dawno odczułem ten mróz.

I choć znalazłem osobę 

która odczyniła klątwę,

to ranię ją 

jakbym na nowo cały obrósł lodem.

I boję się 

że nawet, gdy zrozumiem swoje błędy,

za którymś razem nie wybaczy 

bo ile można szarpać nerwy...