Dlaczego jestem taka dziwna?
Tak perfidnie naiwna?
Co ja sobie wyobrażam?
Każdego człowieka w swej podświadomości w dobro przetwarzam...

Nie rozumiem jak TEN obok może mieć złe intencje...
Chyba przekraczam swe preferencje!
Wierzę w uczciwość i szczerość ludzi,
wierzę, że krzywda innych, wrażliwość w nich obudzi.

Kiedy już kogoś poznam, zaufam, polubię,
to zaraz się w tym gubię...
Każdy mówi, że wysłucha, pomoże,
a tak na prawdę życzy jak najgorzej.

Dlaczego zawsze ufam tym, którzy pragną wykorzystać?
Pragną z mej nicości skorzystać...?
Sprawia im frajdę obgadać za plecami,
swoimi fałszywymi ustami.

Czemu zawsze trafiam na takich ludzi?
Czy ktoś jeszcze się z takim losem trudzi?
Dlaczego jestem taka dziwna?
Tak perfidnie naiwna?