Pisanie radością mą! Przeto

Czyż nie mogę nazywać się poetą?

Tak, z dumą przywdzieję

Ten tytuł, który przywraca nadzieję.

---

Uczuć złoża nieprzebrane,

Radości i cierpienia ogromne katusze.

Wszystko to na papier przelane

Z ogromną ochotą, wszak poetą zwać się muszę!

---

I kiedy sił mi ubędzie,

I przyjdzie życia mego kres

Szczęśliwy jestem, bo wtedy też,

I zawsze i wszędzie

Poezja moja trwać będzie!