puzzle

Andrzej Z
27.44.2009 21:44·~ 1 min. czytania

Mówią, że życie jak puzzle trzeba

Z maleńkich chwil składać powoli

Biorąc do ręki kawałek nieba

Sprawdzić czy w całość ułożyć się pozwoli

Czasami bez trudu fragment ułożysz

Z uśmiechu, spojrzenia ciepłego słowa

I szybko kilka swych marzeń dołożysz

Myśląc, że układanki powstanie połowa

Później tej samej lecz fragment inny

Swej układanki ułożyć spróbujesz

Choć w całość skleić oba się powinny

Coś nie gra no i wszystko psujesz

Zacząć od nowa wszystko potrzeba

Wiesz już gdzie jaki element położysz

I szukasz małego fragmentu nieba

Jak zgubisz nigdy całości nie złożysz

Swej układanki nie zmienisz również

A każdy element ma miejsce właściwe

By je odnaleźć jak dobrze wiesz

Należy zawsze szukać cierpliwie

Aż w końcu znajdujesz ten co pasuje

Do niego kolejny, kolejny – składasz wiele

I wiesz jaki jest ważny – mówisz dziękuje

Bo tacy właśnie w życiu są przyjaciele