Raz jeszcze.

Nina von Traurigkeit
06.03.2015 22:03·~ 1 min. czytania

Zakrzywiona czasoprzestrzeń

Nie wiem już

Jak późno

Ani jak wcześnie

Czy zimno jest

Czy może rozpalona

Ani czy świat idzie

Czy zatrzymał się

Gdzieś pomiędzy nami

Między Twoimi ustami

A moją drżącą szyją

Między Twą silną dłonią

A moją bezbronną piersią...

 

Niczym dwóch podróżników

Poszukując skarbu największego

Odnajdujemy

Fortuną naszą miłość

I bliskość Twoja

 

Wróć do mnie, odwiedź skoro ciemno

Wypełnij cztery ściany

Swoją obecnością

Pragnieniem

Miłością

Pożądaniem

 

Pocałuj mnie raz jeszcze

Raz jeszcze pożegnaj się ze mną

Raz jeszcze dotknij mej twarzy

Raz jeszcze zaśnij tuż obok

Raz jeszcze oznajmij że to nie sen

Raz jeszcze pocałuj me drżące usta

Raz jeszcze poplącz me włosy

Raz jeszcze wywołaj mój krzyk

 

Raz jeszcze powtórz jak bardzo mnie kochasz.

Skomentuj utwór (0)

vedsive
vedsive ·
9 lat temu
Przeczytałam wszystkie Twoje wiersze i podoba mi się Twój sposób pisania. :)