Wciąż sam, ciężko skleić
pare zdań, ależ jednak w
tę porę pare zdań złożyć mogę

byłem tu byłem tam prawie
dosięgałem dna, z tego dna
dostałem rękę by wyjść i
zobaczyć świat ależ pięknie.

Ten świat to nie byl kwiat, ani
żaden krzak to bylaś ty opowiadając
mi co i jak, jak dostrzec i zrozumiec
mój świat.