Pies leżący na ziemi błagający o jedzenie,

Nie gorszy od człowieka, któremu zabrano mienie,

Co wzdycha, piszczy i łasi się do Panów,

Nowobogadzkich, bezdusznych baranów,

O silny  gromie z nieba jasnego,

Wznies się,  przemyśl,

odejdz, zbladnij,

Czeka na Ciebie chorda w zaświatach poczęta

Czy przyjdziesz, zobaczysz? rasa wyklęta

Na podobę, na miłość, na ród nieskończony

Rozum już dawno wydłubały im wrony.

Nie martw się,

 choć wrota piekielne stają otworem,

człowiek będzie człowiekiem, a potwór, potworem.