Tęsknie za obrazem Kocham Cię..

Dawid Styś
26.03.2010 23:03·~ 1 min. czytania

Zapomniałem się,
zatraciłem się w objęciach pięknych słów
Niezapomnianego obrazu Kocham Cię,
jak uderzenie fal, nieujarzmiona siła mórz,
bijąca o skałę,
uderzająca w twardy kamień fala zdobyła mnie,
obięła mnie dłonią swych słów,
falą pocałunków, delikatnym muśnięciem ust,
pękłem, w kawałkach rozproszony
po dnie bezkresnej wody,
morze uratujesz mnie,
lub sens miłości tej spocznie na dnie,
a ja już nigdy nie zakocham się..
Wiara, miłość,
nieznana siła po niezbadanych głębinach
jak syrena mknie,
echo bicia serca woła mnie
a ja niczym titanik na dnie rozbijam się
dwie części ma, realną i sen
obie wspominają kobietę piękną,
gdzie nie spojrzę widzę ją,
a nie ma jej,
brakuje mi obrazu pt. "Kocham Cię"
rozbity, samotny,
zrozpaczony w głębinach uczuć
spoczywa statek o niecodziennej nazwie
"TĘSKNIE".

Dawid Styś
Napisane przez

Dawid Styś

Szczerze tworzę swe wypociny od momentu kiedy poznałem swą drugą połowę, tak więc trwa to już jakieś 7lat, w między czasie byłem członkiem grupy hip hop-owej z Jarocina, w owym czasie mieliśmy swoje pięć minut, na you tube są nasze utworki, kawałki grupy Nicoraj, teraz już tylko rymuję na kartkach, na komputerze, a najczęściej na klawiaturze telefonu komórkowego, w każdej wolnej chwili, kiedy tylko mam coś ważnego do przekazania, czy szukam zrozumienia samego siebie i całego otoczenia. Pisanie dla mnie nie jest ucieczką, swoistego rodzaju azylem, to czas dialogu mojej duszy ze światem, przez wiele lat tłumiłem w sobie uczucia pogrążając się w tej pustyni ludzkich zachowań, cierpiałem do momentu pierwszego utworu, z każdym kolejnym wierszem, czułem większą swobodę w pisaniu, bo jeżeli można poczuć się jak w raju na ziemi, za życia, to pisanie właśnie jest moim żywym rajem, coś jak spacer po Boskich przedmieściach, widzisz i opisujesz cokolwiek, na co tylko masz ochotę, coś pięknego, nie wolność, nie strach, obawa przed utratą daru, tylko swoboda posługiwania się słowem i rymem doprowadziła mnie tutaj..