Tym śpieszniej tym ulotniej
Tym śpieszniej tym ulotniej.
Zostawiam dusze w uścisku.
Marnuje ostrość w bezliku.
Wiedza zapomniana.
Żadna siła nie zawróci.
Niczyja rada nie pomoże,
Tonę w ustach półmroku.
Duszne pożądanie,
Śmierć uczuciom.
Nadeszło niebawem!
I im więcej cię gonię,
Tym bardziej Cię nie ma.
Znosić poniżenie jest łatwo,
Ulecieć w bezmiar goryczy.
Tak mnie zniszczyłaś!
Katorgo przeklęta!
Erato - jej imię znam.
Uwiodła spowiła zniszczyła.
Skomentuj utwór (0)
- Zaloguj się, aby móc komentować utwory innych użytkowników -