uśpienie

gustawa
18.16.2015 10:16·~ 1 min. czytania

Wiedziała, kochał ją od lat.

Razem przeżyli życia szmat.

Był dla niej cieniem,

kiedyś spełnieniem.

Niekiedy nie przeczuciem.

 

W pustym pokoju

otwarte miała drzwi.

A on?

On udawał, że właśnie śpi.

Skomentuj utwór (0)

Mała Szara
Mała Szara ·
9 lat temu
Czytam ten wiersz, a także komentarze i może nie umiem szukać, ale pustych słów nie dostrzegam. Tego nie można czytać jak książkę, bo wtedy całość wydaje się być nielogicznym ciągiem. Na to nie można "rzucić okiem". Aż się prosi, żeby to zinterpretować, jednak utwór jest za krótki. Szkoda troszkę, bo sporo myśli się po głowie tłucze (przynajmniej u mnie). Forma faktycznie znajoma, pierwsze co mi przyszło na myśl to "Wieża Babel" Szymborskiej, nie do końca wiem dlaczego.
gustawa
gustawa ·
9 lat temu
jak mam rozumieć "dziwnie znajoma forma? dziękuję za ocenę
Dorota Surdej
Dorota Surdej ·
9 lat temu
Dziwnie znajoma forma, ale jakby pełna pustych słów.