Mówisz, że jestem dziwny 

gdy próbuję nie ulec Twoim objęciom,

wybacz, kochana 

ale nie jestem kompatybilny ze Śmiercią.

Tyle razy mówiłem, że tak jej pragnę 

pragnę nad życie,

duszę sprzedałbym diabłu 

lecz jestem za młody 

by tonąć w kredycie.

Daj mi czas, wrócę do Ciebie 

gdy piach w klepsydrze zakończy swą podróż,

lub rozwieje go wiatr

i przysłoni mi linie życiowego horyzontu.

Nie umiem żyć, bo jak?

nikt tego nie wie, a nikt nie umiera,

każdy się waha, tęsknisz?

Chcesz mojej śmierci? To przyjdź i zabij mnie, teraz.

Powiedz, czego się boisz, jak zamierzasz milczeć 

to milcz już na wieki,

ja muszę pisać i niech Cię nie zmylą moje ciężkie, zmęczone powieki.

Nigdzie się nie wybieram 

jak trafię do piekła, to wrócę za chwilę,

za dużo mnie trzyma przy życiu 

moja Euterpe i mój wilczy bilet.