Wszyscy oczekują zmiany

Pozbywają się lęku przed

Utratą czasu

Bez chaosu gestów

Spokojnie opadają w otchłań

Jak długo można istnieć

Bez szansy na przetrwanie

Nie pytam

Każdy dochodzi do swego kresu

Sam

Każdy zna swoja wytrzymałość

Czasami dzieje się coś wbrew

Wszelkiej logice czy prawom

Jakaś moc powstrzymuje

Ostateczne działanie

Ktoś na moment przystaje

By nasłuchać  wołania w sobie

Inni także nasłuchują

Bo wszyscy oczekują zmiany

Naśmiewano się z nas , kiedy

Usiłowaliśmy  porozumieć  się

Z dorosłymi

Napadami dziecięcej ufności

Lecz wszystkie gesty

Trafiały w przestrzeń zagęszczoną kłamstwem

I zagubionymi domysłami

Jednak  ktoś

Jeszcze potrafi ł zbliżyć się

Do bólu drugiego człowieka

Świat wydawał się tajemniczą  otchłanią

Po której wędrowali dobrzy i  źli ludzie

Z delikatną przewagą po stronie  okrucieństwa

Kiedy to się zaczyna

No wiesz

Kiedy odchodzi się tam

Tu za życia

Tam

Bardzo daleko

Tam gdzie kończy się los

A wszyscy oczekują zmiany