Zdrowaś Maryjo ze wszystkich niewiast najradośniejsza Pan z Tobą jest i będzie po wiek wieków niesko...

Jest wczesna wiara radosna jak pierwsza miłość co  nie wie jeszcze że może zaboleć...

Są bóle moje i tylko moje nie dotykaj ich bo to boli...

Smutna poetka żyje więc czasem płacze a jej łzy zmieniają się w wiersze...

Jak marzyć gdy kamienie nie stają się chlebem a marzeniom spełnienie dać może jedynie cień Krzyża...

Nasza polska nadzieja nie umarła a śpi niech obudzą ją nasze marzenia...

Wróciłam Ojcze pokorniejsza mniej pewna siebie i swojej własnej siły...

Nic nie mów ja tak bardzo się boję zranić Cię pragnieniem Twojej prawdy...