Czy nadal Twój szept będzie ukojeniem
dla mych ogłuszonych stukotem codzienności uszu

A Twe dłonie będą kraść dla mnie gwiazdy z
otulonego aksamitną czernią nieba

Boję się,że znikniesz
I szept zniknie
I gwiazdy
I zamknięty szum traw w szmaragdzie oczu Twoich

Przepełnia mnie strach
O Ciebie
Że znikniesz
Gdy tylko zakwitną jabłonie
Odurzony słodkim zapachem
Zostawisz mnie dla jabłoni

http