Ostatnie promienie słońca

przebijają nagą zieleń liści,

pieszczą fragment lasu.

Jeszcze drzewa rzucają cienie.

Trawa panoszy sie na łąkach,

tryska zamrożoną zielenią.

Radosne mniszki wychylają głowę

i strzepują płatki do słońca.

Patrzę przez okno jakbym była za kratkami

I boję się wyjść na schody.

Świat wyciąga do mnie swoje łapy.

Jeszcze mi wiele życia  zostało.

Tysiące problemów mnie czeka.

Zamykam się w moim świecie by być szczęśliwą.