Wbrew moim zapewnienią,

wszystko jest nie tak.

Łza za łzą,

tak poprostu rozpada się Mój świat.

Z ukochana osobą różnie,

bo raz ją tracę a zaraz odzyskuję.

W moich myślach i sercu trwa wojna,

a ja już sama nie wiem co czuję.

Brałam z życia ile się dało.

Wielu rzeczy żałuję, przyznaję

I choć kusiło nadstawiam drugi policzek

W ten sposób odwagi smak poznaje.

Czyny niektóre to wielka porażka.

Nieprzemyślane, tak łatwo podjęte.

Życie- Tak piękny obraz, malowidło,

nagle najzwyklej zmięte.

Tak łatwo bólu nie usuniesz,

skruchę zachowasz skrycie.

I przyznasz w końcu tak jak ja,

że przedawkowałeś życie.