Słońce

Dawid Styś
16.59.2010 17:59·~ 1 min. czytania

Jeden powie,że świeci
drugi,że tylko daje światło
Jeden powie,że nas opala,
a drugi,że przez nie wszystko zbladło
Dla jednego to życie,
oznaka rozpoczynającego się dnia
dla drugiego to żywioł
Zwykła,kolejna plaga..
Dla jednych jest wizerunkiem radości
ciepła na wielu twarzach
Drudzy,zbudzeni ze snu
mówią-gorsze jest niż zaraza
Oślepieni jego porannym blaskiem
później przepraszają
Ciesząc się
że jeszcze je oglądają
Że mogą dostrzec różnice
występującą między dniem,a nocą
Że dzięki niemu w dzień
gdzieś indziej w noc
Gwiazdy i Księżyc się migocą..

Dawid Styś
Napisane przez

Dawid Styś

Szczerze tworzę swe wypociny od momentu kiedy poznałem swą drugą połowę, tak więc trwa to już jakieś 7lat, w między czasie byłem członkiem grupy hip hop-owej z Jarocina, w owym czasie mieliśmy swoje pięć minut, na you tube są nasze utworki, kawałki grupy Nicoraj, teraz już tylko rymuję na kartkach, na komputerze, a najczęściej na klawiaturze telefonu komórkowego, w każdej wolnej chwili, kiedy tylko mam coś ważnego do przekazania, czy szukam zrozumienia samego siebie i całego otoczenia. Pisanie dla mnie nie jest ucieczką, swoistego rodzaju azylem, to czas dialogu mojej duszy ze światem, przez wiele lat tłumiłem w sobie uczucia pogrążając się w tej pustyni ludzkich zachowań, cierpiałem do momentu pierwszego utworu, z każdym kolejnym wierszem, czułem większą swobodę w pisaniu, bo jeżeli można poczuć się jak w raju na ziemi, za życia, to pisanie właśnie jest moim żywym rajem, coś jak spacer po Boskich przedmieściach, widzisz i opisujesz cokolwiek, na co tylko masz ochotę, coś pięknego, nie wolność, nie strach, obawa przed utratą daru, tylko swoboda posługiwania się słowem i rymem doprowadziła mnie tutaj..