O wierzbo z drzew najszlachetniejsza,

Najcichsza, nakpiękniejsza.

To słowik na Tobie zaśpiewa, to wrona zakracze

A Ty wciąż dumnie płaczesz.

---

Spójrzcie jak smutna drzew królowa

Widząc świat płacze wciąż od nowa.

Widząc ludzi-chołota drobna!

O wierzbo, jakaś ty do mnie podobna...

---

Skoro mnie zostawiła i odeszła

Daleko, wtrącając mnie wprost do piekła

I teraz życie to rzeka łez niekończąca,

Więc ja także jestem piękny i szlachetny

-jak wierzba płacząca...